بنا بر یک ضرب‌ المثل در حوزه‌ رسانه، این رسانه است که برای مردم مشخص می‌کند که به چه چیزی فکر کنند و در بحران مالی سال ۲۰۰۷ میلادی که با اثرات اقتصادی مختلفی همراه بود؛ نقش اثر گذار رسانه و نحوه‌ پوشش اخبار اقتصادی بر انتظارات و تصورات اقتصادی عموم جامعه بار دیگر بر همگان اثبات شد.

شواهد تجربی بسیاری نشان می‌دهد که روزنامه ‌نگاران اقتصادی علاوه بر بررسی و پوشش تحولات اقتصادی در یک دنیای واقعی با مجموعه‌ ای از سوگیری‌ های رفتاری در پوشش اخبار اقتصادی مواجه هستند که در نهایت این سوگیری‌ ها منجر به اثر گذاری بر افکار و باور های عمومی افراد خواهد شد. یکی از این سوگیری‌ های یاد شده؛ به نحوه‌ پوشش اخبار اقتصادی بر می‌گردد که در طی آن روزنامه ‌نگاران اقتصادی در موضوعاتی نظیر رکود و رشد اقتصادی، اشتغال، تورم و بیکاری بیشتر بر جنبه‌ های منفی تاکید کرده و اغلب تحولات مثبت نادیده گرفته می‌شود. توضیحات مختلفی برای اتخاذ چنین رویکردی وجود دارد.

یکی از این توضیحات به این موضوع اشاره دارد که رسانه‌ های آزاد با مورد توجه قرار دادن تحولات منفی منجر به پاسخگویی بیشتر دولت شده و در نتیجه حاکمیت و به طور ویژه دولت با افزایش کارآیی مواجه خواهد شد. همچنین پوشش تحولات منفی شرایط اقتصادی، شکست سیاست‌ گذاری‌ های اقتصادی دولت را برای همگان نمایان می‌کند و با فشار بر دولت منجر به تغییر و یا اصلاح سیاست‌ های اقتصادی می‌شود. استدلال دوم روزنامه ‌نگاران برای اتخاذ چنین رویکردی این است که سوژه‌ های خبری منفی از جذابیت بیشتری برخوردار بوده و منجر به ارجاعات بیشتری به خبر خواهد شد.

همین عامل ارجاعات بیشتر به یک خبر منفی، باعث خواهد شد که خبر به صورت گسترده‌ تری دیده و درک شود. بنابراین تمایل روزنامه ‌نگاران برای پوشش اخبار منفی نسبت به اخبار مثبت بیشتر است. این در حالی است که براساس فلسفه‌ های روانشناختی، افراد یک جامعه به اخبار منفی نسبت به اخبار مثبت واکنش‌ های به مراتب بیشتر و قوی‌ تری نشان داده و انتظارات اقتصادی خود را بر اساس اخبار منفی شکل می‌دهند. بر قراری چنین شرایطی در مواقعی که اقتصاد در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد؛ با عواقب اقتصادی نیز همراه خواهد بود؛ زیرا که انتظارات عمومی در مواجهه با وضعیت نابسامان اقتصادی مخدوش شده و علاوه بر اثرگذاری‌ های منفی بر رفتار های اقتصادی، تاثیرات عمیقی بر ترجیحات سیاسی نیز خواهد داشت.

به عبارت دیگر هنگامی که عموم افراد یک جامعه از انتظارات منفی برخوردار باشند؛ از قدرت و اعتبار نهاد های اقتصادی کاسته شده و حتی در صورت اتخاذ سیاست اقتصادی کارآ و اثر گذار توسط اینگونه نهاد ها به دلیل وجود انتظارات منفی، بخش اعظمی از کارآیی و اثر گذاری سیاست مذکور از بین خواهد رفت و در صورت ادامه‌ دار بودن این وضعیت نه تنها کمکی به برون‌ رفت از شرایط حاکم بر اقتصاد نخواهد کرد؛ بلکه شرایط اقتصادی نسبت به گذشته وخیم‌ تر نیز خواهد شد.

از این‌ رو با توجه به حساسیت ذاتی انسان نسبت به اخبار اقتصادی منفی و شکل‌ دهی انتظارات خود بر اساس اینگونه اخبار، روزنامه ‌نگاران اقتصادی در ارائه‌ گزارش‌ های خبری خود با رسالت مهمی رو به رو هستند که در طی آن باید اخبار مثبت اقتصادی به اندازه‌ اخبار منفی مورد توجه قرار گیرد و به همان میزان نیز انتشار پیدا کنند تا بخشی از انتظارات افراد جامعه بر اساس اخبار مثبت اقتصادی شکل بگیرد.

آلیت دامسترا و مارک بوکسس، پژوهشگران دانشگاه آمستردام هلند